امروز قرار است سران کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در ریاض گرد هم بیایند، تا تصمیمی خارج از تمام معیارهای موجود جهانی گرفته و با الحاق بحرین به پادشاهی سعودی، عملاً حاکمیت خاندان آل سعود بر مجمع الجزایر بحرین را رسمیت دهند.
به گزارش شمال نیوز به نقل از تابناک، این اقدام در پانزدهمین ماه از قیام خونین و مسالمت‌آمیز مردم بحرین برای دستیابی به آزادی و برابری صورت می‌گیرد، در حالی که ارتش سعودی پس از 14 ماه اشغال این جزایر نتوانست بر خشم مردمی فایق آمده و آنها را سرکوب کند، اینک نوبت طرح سناریوی جدیدی است و آن الحاق بحرین و به عبارت بهتر سوء استفاده حکام سعودی از بی‌عرضگی و بی‌تدبیری حاکم این جزایر برای بلعیدن آن است.
شیوخ حاشیه خلیج فارس که ناامید از سرکوب مردم بحرین و سکوت خفت‌بار مجامع جهانی هر روز دامنه فشار و تهدید و قتل را بر مردم این جزایر بیشتر و بیشتر می‌کنند، اکنون با این سیاست در صدد آن هستند تا صورت مساله را پاک کرده و به این منظور دم از اتحاد دو کشور می‌زنند تا با گسترده شدن یوغ سعودی‌ها بر گرده حکام آلخلیفه، بهتر بتوانند خانه‌های مردم بحرین را شخم بزنند.
بدون شک این اقدام حکام سعودی و آلخلیفه بدون اطلاع و آگاهی مقامات کاخ سفید و کاخ باکینگهام نبوده و هم اوباما و هم ملکه انگلیس به خوبی در جریان ریز این مسایل بوده و تاییده نهایی این امر را هم در سفر چند روز پیش فرزند حاکم بحرین به واشنگتن و دعوت از شخص حاکم این جزایر برای شرکت در مراسم سلطنتی در لندن، در اختیار طرفین گذاشته‌اند.
در چند روز اخیر سران کشورهای حاشیه خلیج فارس به همراه رسانه‌های تحت اختیار خود در توجیه علت این اقدام برآمده و به صورت مکرر از تهدید ایران به عنوان مهمترین دلیل موجود برای این کار یاد می‌کنند. تهدیدی که به گفته آنها می‌خواهد شیعیان را در بحرین به قدرت برساند و حکومت موروثی و حاکمیت اقلیت بر اکثریت را از بین ببرد، درست همان کاری که در عراق شد، البته این کار را آمریکایی‌ها کردند و عراق را در طبقی از زَر به ایرانیان هدیه نمودند!
بحرین در سکوت عجیب مقامات تهران و چراغ سبز آمریکا توسط ارتش سعودی اشغال شد و از زمان اشغال این جزایر تاکنون بیش از 90 شهروند بحرینی به شهادت رسیده، صدها تن زخمی، مصدوم و بازداشت شده‌اند و هزاران نفر نیز از کار اخراج شده‌اند، دامنه تهدید و ارعاب حتی به منزل علما و مراجع بحرین رسیده و اشغالگران وهابی در هتک حرمت به ساحت و قتل آنها نیز ابایی نخواهند داشت؛ رژیمی که حاضر به پذیرش اصلاحات نبود و نتوانست خواسته مردم را بپذیرد اکنون می‌خواهد با الحاق به عربستان، هژمونی منطقه‌ای در خلیج فارس و منطقه خاورمیانه را بر هم بزند و به زعم خود از ایران انتقام بگیرد.
عربستان سعودی از سال‌ها پیش – درست زمانی که محمدرضا پهلوی در اقدامی عجیت، احمقانه، غیر قابل قبول و به دور از تمام قواعد سیاسی از حق تعیین سرنوشت مردم بحرین سخن گفت و آن را دو دستی تقدیم شیوخ آلخلیفه کرد – طرح بلعیدن این مجمع الجزایر را در سر می‌پروراند. این طرح در بعد از انقلاب با شدت بیشتری پیگیری شد و با اتصال جزیره منامه به خاک عربستان به وسیله پل موسوم به «فهد» به اوج خود رسید و همان‌گونه که گفته شد در میان بی‌عرضگی و درماندگی حاکم مجمع الجزایر بحرین، اکنون سعودی‌ها به آرزوی 40 ساله خود می‌رسند.
بدون شک بلعیدن بحرین کار آسانی نخواهد بود؛ بحرین لقمه گلوگیری است و خود شیخک‌ها و اربابان آنها هم به خوبی می‌دانند سرنگونی آلخلیفه یعنی رفتن همه حکومت‌های موروثی و قدرت گیری مردم، بنابراین حاضرند تا آخر خط رفته و هر خطری را در این رابطه به جان بخرند، چرا که حیات و ممات آنها به سرکوبی مردم بحرین بسته است و اتحاد نیز حربه‌ای در همین راستا محسوب می‌شود.
اما آیا تغییرات در عرصه امنیت و جغرافیای سرزمینی در منطقه حساس و راهبردی خلیج‌فارس به همین سادگی روی خواهد داد؟ آیا مهمترین بازیگر منطقه‌ای که اجازه داد تا سعودی‌ها با اشتباه محاسباتی وارد بحرین شوند، اکنون اجازه خواهد داد هژمونی این منطقه تغییر کرده و عربستان سعودی پا را از گلیم خود درازتر کند؟ آیا ایران که به اعتراف ده‌ها باره خود سران رژیم آلخلیفه هیچ دخالتی در تحولات بحرین نداشته و تنها حمایت معنوی از این حرکت کرده، همچنان در همین چارچوب به حرکت خود ادامه خواهد داد و حمایت‌ها تنها معنوی و شعاری خواهد بود؟
آیا مردم بحرین که بیش از 15 ماه است قیام دامنه‌دار خود را برای رسیدن به کرامت و شرف و آزادی شروع کرده‌اند، حاضر خواهند شد به زیر یوغ حکام وهابی و حامیان القاعده بروند؟ آیا آنها به سادگی از کنار خون عزیزترین کسان خود که به ضرت گلوله فرزندان حمد و جوخه‌های مرگ عبدالله سعودی و عبدالله اردنی به شهادت رسیده‌اند، خواهند گذشت؟ آیا اعتراضات مردم بحرین پس از الحاق رسمی به عربستان سعودی در حد و اندازه سنگ و مشت خواهد ماند؟
بدون شک اگر جمهوری اسلامی ایران که خود را حامی و پناهگاه مظلومان می‌داند بخواهد در برابر این حرکت نابجا که امنیت ملی کشور را تهدید می‌کند ساکت بنشیند، این شیوخ آن را به حساب دیگری قلمداد کرده و دایره جسارت را بیشتر خواهند کرد، همان‌گونه که اسائه ادب آنها به ساحت خاک ایران، همچنان بر سر زبان‌هاست. تجربه نشان داده اعراب تنها زبان ترس را می‌فهمند و تا زمانی که ترس بالای سر آنها نباشد، دست به اقدامات عجیب و غریب و غیرعادی که ناشی از قوه تخیل و توهم آنهاست، می‌زنند.
باید بر این نکته تاکید کرد و یادآوری نمود که ورود ارتش اشغالگر سعودی به خاک بحرین، مانند ورود آنها به جزیره بوموسی است، چرا که خود استقلال بحرین بدون گذاشتن حتی یک صندوق رای و نظرخواهی از مردم زیر سوال است و همه مردم ایران آن را همچنان جزئی از خاک خود می‌دانند و این بر هیچ کس پوشیده نیست، بنابراین باید گفت همان‌گونه که ادعای شیخ ابوظبی بر جزایر ایرانی در خلیج فارس عبور از دریای خون خواهد بود، الحاق بحرین نیز همان اندازه گلوگیر بوده و سعودی‌ها برای بلعیدن آن باید خون بنوشند.
در حالی که سعودی‌ها و قطری‌ها به صورت آشکارا از مسلح کردن شورشیان سوریه و حمایت از تروریست‌های القاعده برای قتل‌عام مردم این کشور می‌گویند و کشتی کشتی سلاح و مهمات برای آنها ارسال می‌کنند و میلیاردها دلار در این رابطه خرج می‌کنند تا به گفته خودشان ایران را از پای درآورند، آیا موجب خجالت است که مقامات رسمی در ایران، حمایت خود را از مردم بحرین اعلام کنند و به صراحت از حرکت اعتراضی آنها حمایت کرده و در مجامع جهانی زبان گویای این مردم مظلوم باشند. ایران که کاری نکرده و دستی تکان نداده، تبدیل به دشمن درجه یک شیوخ شده و آنها اتحاد را برای شکست ایران تشکیل داده‌اند، پس چرا ما دست روی دست بگذاریم و تهمت بخوریم و اقدامی نکنیم! مگر این همه تجهیزات نظامی که خواب را از چشم دریاسالار «فارکس» ربوده، نمی‌تواند خواب شیوخ را آشفته کند؟
اقدام سعودی‌ها در الحاق بحرین، انداختن آتش به انبار باروت است، خلیج فارس جایی نیست که کسی بخواهد در آن توسعه‌طلبی ارضی داشته باشد و از آن سو تانکرهای نفت را به مقصد پالایشگاه‌های اروپا و آمریکا روانه کند و با خریدهای ده‌ها میلیارد دلاری نظامی حق السکوت پرداخت کرده و خود در آرامش زندگی کند، زندگی شیخک‌ها در خانه‌های شیشه‌ای، به سنگی بند است که اگر یک کارخانه تصفیه آب آن هدف قرار گیرد، دیگر واحه‌ای نخواهد بود تا آنها را سیراب کند، یا اگر نیروگاه برقی هدف قرار گرفت، بتوانند از برج خلیفه بالا و پایین بروند...
در پایان باید گفت، بهتر است در نشست امروز در ریاض، بر آتش مشکلات موجود در بحرین ندمند و رفتاری عاقلانه در پیش بگیرند که این بازی پایان خوشی برای آنها نخواهد داشت و آواز دهل شنیدن از دور خوش است.
